Terapia logopedyczna osób dotkniętych chorobą Alzheimera ma na celu jak najdłuższe zachowanie funkcji językowych. Przyczyną rozpadu umiejętności językowych są wieloogniskowe zmiany w mózgu

Zaburzenia mowy w chorobie Alzheimera przypominają zaburzenia afatyczne. W początkowej fazie choroby osoba taka stosuje długie pauzy, często zapomina słów, występuje zjawisko „na końcu języka”. Z czasem zmniejsza się zasób słownictwa, wypowiedzi stają się nielogiczne, chory często gubi wątek, wprowadza liczne dygresje. 

Umiejętności czytania i pisania utrzymuje się stosunkowo długo, chociaż chory nie rozumie co czyta. W ostatniej fazie choroby pojawia się mutyzm czyli całkowity brak mowy.